Η παραλία της Αγίας Μαρίνας

Η παραλία της Αγίας Μαρίνας

Η βραβευμένη παραλία της Αγίας Μαρίνας είναι η πρώτη βραβευμένη το 2013 με γαλάζια σημαία.

Για να φτάσουμε στην Αγία Μαρίνα από την Αίγινα, ο δρόμος περνά ανάμεσα από πευκοδάση, συναντά το φημισμένο Μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου, την Μεσαιωνική Παλαιοχώρα με τις παλιές Εκκλησίες, τον Ναό της Αφαίας, δωρικού ρυθμού, χτισμένο το 500 π.Χ, πριν καταλήξει στην Αγία Μαρίνα.

Η Αγία Μαρίνα είναι ένας πολύ γνωστός και αγαπημένος καλοκαιρινός τουριστικός προορισμός, όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για τους ξένους. Είναι περιτριγυρισμένη από καταπράσινα πευκοδάση και σε μερικά σημεία της τα πεύκα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα.

Έχει μία μεγάλη υπέροχη αμμουδερή παραλία, άριστα οργανωμένη, με θαλάσσια σπορ, όχι με ιδιαίτερα βαθιά νερά, που έχει μήκος 500 μέτρων. Σχεδόν σε όλη την παραλία υπάρχουν ξαπλώστρες, ομπρέλες και τραπεζάκια, ενώ μπροστά στην παραλία υπάρχουν εστιατόρια, ταβέρνες και cafe-snack bar.

Εκτός από αυτή την παραλία υπάρχει βόρεια της προκυμαίας μία βραχώδης ακτή, κατάλληλη για μπάνιο και υποβρύχιο ψάρεμα. Στην Αγία Μαρίνα υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια-διαμερίσματα, γραφικές παραθαλάσσιες ταβέρνες, καφενεία, bar, club και καταστήματα λαϊκής τέχνης.

Τους καλοκαιρινούς μήνες ο δρόμος που διασχίζει την Αγία Μαρίνα σφίζει από ζωή, έχοντας αριστερά και δεξιά του όλα σχεδόν τα μαγαζιά της περιοχής. Στην παραλία του οικισμού υπάρχει η Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που γιορτάζει στις 17 Ιουλίου.

Η Αγία Μαρίνα συνδέεται απευθείας με το λιμάνι του Πειραιά με τακτικά δρομολόγια, ενώ έχει και συχνή συγκοινωνία με την πόλη της Αίγινας με λεωφορεία και με ταξί.

Από την Αγία Μαρίνα μπορούμε να περιηγηθούμε στα γύρω χωριά του κεντρικού ορεινού όγκου του νησιού της Αίγινας, ενώ βρίσκονται πολύ κοντά στο Ναό της Αφαίας και στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου.

Ανθρώπινη παρουσία μαρτυρείται στην ευρύτερη περιοχή και συγκεκριμένα στον κάβο της Αγίας Μαρίνας, από την 4η χιλιετία π.Χ. Το 1829 ένας αρχαιολόγος βρήκε την περιοχή καλλιεργημένη αλλά ακατοίκητη. Υπήρχαν τότε μόνο δύο σπίτια και ίχνη αρχαίων χτισμάτων.